17.11.11

Τα λένε άστρα.

-Τι είναι αυτά τα σημάδια στον ουρανό;

-Είναι ευχές που περιμένουν να κατέβουν στη γή.

-Τι περιμένουν για να κατέβουν;

-Αυτό που περιμένουν κορίτσι μου,είναι η κατάλληλη στιγμή.

-Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή;

-Όταν η καρδιά σου ζητά κάτι με χαμόγελο κι ένα λουλούδι στο χέρι.Φτάνει με τις ερωτήσεις.



-Μπαμπά,στο σχολείο μας είπαν πως τα λένε άστρα.Μπαμπά θέλω να πιάσω ένα άστρο.Θέλω μα δε κατεβαίνει κανένα στη γή.

-Μικρή μου,τα άστρα δε μπορείς να τα φτάσεις.Μπορείς να τα αφήσεις να περπατήσουν στα όνειρα σου.Μικρή,εκεί ψηλά είναι όλα αυτά που αγαπάς.Τα άστρα έχουν κρυμμένη κάπου την ιστορία της ζωής σου.Είναι όλα όσα είσαι,κι εσύ κι εγώ.

-Μπαμπά θέλω να ξέρω τι θα ζήσω.

-Αν μάθεις θα χαθεί η μαγεία,ένα ένα τα άστρα θα σβήνουν.Κλείσε τα μάτια κορίτσι μου,κάνε δυο-τρία βήματα.Αν πέσεις σήκω.Αν σου πεί κανείς πως δε μπορείς σήκω πιο γρήγορα.Μόλις βρείς το βήμα σου συνέχισε.Παίξε παιδί μου.Παίξε,τρέχα και γέλα.Ονειρέψου οτι κάνεις βόλτα στ'άστρα.Στο όνειρο υπάρχει ζωή.

-Μπαμπά,το αποφάσησα.Θα γίνω το παιδί που τριγυρνάει στ'αστέρια.Θα αγκαλιάζω όποτε θέλω αυτά που αγαπώ.Στο φώς τους θα λάμπουν τα μάτια μου.Μπαμπά δεν έφυγα απο εδώ.Μπαμπά δε τόλμησα να φύγω στ'αλήθεια απο κοντά σας.Όμως να ξέρεις κάθε μέρα είμαι στ'αστέρια.Κατεβαίνω για να γελάσω,ίσως για να κλάψω και λίγο.Πατέρα,έχω σημάδια που μαρτυράνε πως πόνεσα.Δεν στο ξεστόμισα ποτέ.Τ'αστέρια πατέρα επουλώνουν τις πληγές μου.Μ'ένα τραγούδι που μου λέν πρίν κοιμηθώ.Μου είχες πεί να είμαι αυτό το παιδί,όχι με λόγια αλλά σε μια άλλη γλώσσα.Ξέρω πως τα κατάφερα και πάντα θα τα καταφέρνω.